انتخاب اندازه تصویر:
انتخاب جنس تصویر:
درباره انواع چاپ
مونا لیزا (به ایتالیایی: Monna Lisa) و (به انگلیسی: Mona Lisa) که به لبخند ژوکوند (به فرانسوی: La Gioconda) هم معروف است نام یکی از پرآوازه‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده‌است. این نقاشی دارای عناوینی همچون شناخته‌شده‌ترین، پُر بازدیدترین و مورد تقلید واقع‌شده‌ترین اثر جهان است که بیشترین مطالب نوشته شده مرتبط را نیز شامل می‌شود
این اثر استثنایی در طول تاریخ چندین بار ربوده شده و با این‌که بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلق آن می‌گذرد آسیب چندانی ندیده‌است. مونالیزا هم‌اکنون در تملک دولت فرانسه است و در موزه لوور در پاریس نگهداری می‌شود.
تابلوی مشهور مونالیزا به دلیل لبخند بسیار مرموز مونالیزا و همچنین سبک نوین نقاشی لئوناردو داوینچی در آن زمان، به شهرت جهانی رسید. گفته شده که داوینچی سفارش نقاشی این اثر را بین سال‌های ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶ دریافت کرد اما آن را به موقع تحویل نداد و چند بار آن را عوض کرد. در سال ۲۰۰۵ میلادی به‌طور قطع ثابت شد که لیزا دل ژوکوندو همان مدل شناخته شده برای پرترهٔ مونالیزا است.
لئوناردو داوینچی
ایتالیایی، 1452-1519
لئوناردو داوینچی یکی از هنرمندان ایتالیایی دوره رنسانس بود که به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین نقاشان تمام دوران شناخته می شود. مونالیزا مشهورترین اثر او و مشهورترین پرتره ای است که تاکنون ساخته شده است. شام آخر بازتولید شده ترین نقاشی مذهبی تمام دوران است و نقاشی مرد ویترویی او نیز به عنوان یک نماد فرهنگی در نظر گرفته می شود. او همچنین به خاطر دفترچه‌هایش که در آنها نقاشی‌ها و یادداشت‌هایی درباره علم و اختراع می‌کرد، شهرت دارد. این موضوعات شامل موضوعات مختلفی از جمله آناتومی، کارتوگرافی، نقاشی و دیرین شناسی است. آثار جمعی لئوناردو کمکی به نسل‌های بعدی هنرمندان می‌سازد که تنها با هنرمندان معاصرش میکل آنژ رقابت می‌کنند.
لئوناردو که به درستی لئوناردو دی سر پیرو داوینچی نام داشت، خارج از ازدواج با یک دفتر اسناد رسمی به نام پیرو داوینچی و یک زن دهقانی به نام کاترینا در وینچی، در منطقه فلورانس، ایتالیا متولد شد. لئوناردو در آتلیه نقاش مشهور ایتالیایی آندره آ دل وروکیو تحصیل کرد. بیشتر عمر کاری قبلی او در خدمت لودویکو ایل مورو در میلان بود و بعداً در رم، بولونیا و ونیز کار کرد. او سه سال آخر خود را در فرانسه گذراند و در سال 1519 در آنجا درگذشت.
اگرچه او هیچ آموزش رسمی آکادمیک نداشت، بسیاری از مورخان و محققان لئوناردو را نمونه اصلی «انسان رنسانس» یا «نابغه جهانی» می‌دانند، فردی با «کنجکاوی خاموش نشدنی» و «تخیل مبتکرانه». او به طور گسترده به عنوان یکی از متفاوت ترین افراد با استعداد شناخته می شود که تاکنون زندگی کرده است. به گفته مورخ هنر هلن گاردنر، دامنه و عمق علایق او در تاریخ ثبت شده بی سابقه بوده است، و "ذهن و شخصیت او به نظر ما مافوق بشر می رسد، در حالی که خود مرد مرموز و دور از دسترس است." محققان دیدگاه او را از جهان این گونه تفسیر می کنند که مبتنی بر منطق است، اگرچه روش های تجربی او برای زمان او غیرمتعارف بود.
لئوناردو به خاطر نبوغ تکنولوژیکی اش مورد احترام است. او ماشین‌های پرنده، یک نوع خودروی جنگی زرهی، نیروی خورشیدی متمرکز، یک ماشین اضافه‌کننده و بدنه دوبل را طراحی کرد. نسبتاً تعداد کمی از طرح‌های او در طول زندگی‌اش ساخته یا حتی امکان‌پذیر بود، زیرا رویکردهای علمی مدرن به متالورژی و مهندسی تنها در دوران رنسانس در مراحل اولیه خود بودند. با این حال، برخی از اختراعات کوچکتر او، مانند سیم پیچ خودکار و ماشینی برای آزمایش استحکام کششی سیم، وارد دنیای تولید شد. او همچنین گاهی اوقات به اختراعات چتر نجات، هلیکوپتر و تانک نیز نسبت داده می شود. او اکتشافات قابل توجهی در آناتومی، مهندسی عمران، زمین شناسی، اپتیک و هیدرودینامیک انجام داد، اما یافته های خود را منتشر نکرد و آنها تأثیر مستقیمی بر علوم بعدی نداشتند.
مونا لیزا (به ایتالیایی: Monna Lisa) و (به انگلیسی: Mona Lisa) که به لبخند ژوکوند (به فرانسوی: La Gioconda) هم معروف است نام یکی از پرآوازه‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده‌است. این نقاشی دارای عناوینی همچون شناخته‌شده‌ترین، پُر بازدیدترین و مورد تقلید واقع‌شده‌ترین اثر جهان است که بیشترین مطالب نوشته شده مرتبط را نیز شامل می‌شود
این اثر استثنایی در طول تاریخ چندین بار ربوده شده و با این‌که بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلق آن می‌گذرد آسیب چندانی ندیده‌است. مونالیزا هم‌اکنون در تملک دولت فرانسه است و در موزه لوور در پاریس نگهداری می‌شود.
تابلوی مشهور مونالیزا به دلیل لبخند بسیار مرموز مونالیزا و همچنین سبک نوین نقاشی لئوناردو داوینچی در آن زمان، به شهرت جهانی رسید. گفته شده که داوینچی سفارش نقاشی این اثر را بین سال‌های ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶ دریافت کرد اما آن را به موقع تحویل نداد و چند بار آن را عوض کرد. در سال ۲۰۰۵ میلادی به‌طور قطع ثابت شد که لیزا دل ژوکوندو همان مدل شناخته شده برای پرترهٔ مونالیزا است.
لئوناردو داوینچی
ایتالیایی، 1452-1519
لئوناردو داوینچی یکی از هنرمندان ایتالیایی دوره رنسانس بود که به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین نقاشان تمام دوران شناخته می شود. مونالیزا مشهورترین اثر او و مشهورترین پرتره ای است که تاکنون ساخته شده است. شام آخر بازتولید شده ترین نقاشی مذهبی تمام دوران است و نقاشی مرد ویترویی او نیز به عنوان یک نماد فرهنگی در نظر گرفته می شود. او همچنین به خاطر دفترچه‌هایش که در آنها نقاشی‌ها و یادداشت‌هایی درباره علم و اختراع می‌کرد، شهرت دارد. این موضوعات شامل موضوعات مختلفی از جمله آناتومی، کارتوگرافی، نقاشی و دیرین شناسی است. آثار جمعی لئوناردو کمکی به نسل‌های بعدی هنرمندان می‌سازد که تنها با هنرمندان معاصرش میکل آنژ رقابت می‌کنند.
لئوناردو که به درستی لئوناردو دی سر پیرو داوینچی نام داشت، خارج از ازدواج با یک دفتر اسناد رسمی به نام پیرو داوینچی و یک زن دهقانی به نام کاترینا در وینچی، در منطقه فلورانس، ایتالیا متولد شد. لئوناردو در آتلیه نقاش مشهور ایتالیایی آندره آ دل وروکیو تحصیل کرد. بیشتر عمر کاری قبلی او در خدمت لودویکو ایل مورو در میلان بود و بعداً در رم، بولونیا و ونیز کار کرد. او سه سال آخر خود را در فرانسه گذراند و در سال 1519 در آنجا درگذشت.
اگرچه او هیچ آموزش رسمی آکادمیک نداشت، بسیاری از مورخان و محققان لئوناردو را نمونه اصلی «انسان رنسانس» یا «نابغه جهانی» می‌دانند، فردی با «کنجکاوی خاموش نشدنی» و «تخیل مبتکرانه». او به طور گسترده به عنوان یکی از متفاوت ترین افراد با استعداد شناخته می شود که تاکنون زندگی کرده است. به گفته مورخ هنر هلن گاردنر، دامنه و عمق علایق او در تاریخ ثبت شده بی سابقه بوده است، و "ذهن و شخصیت او به نظر ما مافوق بشر می رسد، در حالی که خود مرد مرموز و دور از دسترس است." محققان دیدگاه او را از جهان این گونه تفسیر می کنند که مبتنی بر منطق است، اگرچه روش های تجربی او برای زمان او غیرمتعارف بود.
لئوناردو به خاطر نبوغ تکنولوژیکی اش مورد احترام است. او ماشین‌های پرنده، یک نوع خودروی جنگی زرهی، نیروی خورشیدی متمرکز، یک ماشین اضافه‌کننده و بدنه دوبل را طراحی کرد. نسبتاً تعداد کمی از طرح‌های او در طول زندگی‌اش ساخته یا حتی امکان‌پذیر بود، زیرا رویکردهای علمی مدرن به متالورژی و مهندسی تنها در دوران رنسانس در مراحل اولیه خود بودند. با این حال، برخی از اختراعات کوچکتر او، مانند سیم پیچ خودکار و ماشینی برای آزمایش استحکام کششی سیم، وارد دنیای تولید شد. او همچنین گاهی اوقات به اختراعات چتر نجات، هلیکوپتر و تانک نیز نسبت داده می شود. او اکتشافات قابل توجهی در آناتومی، مهندسی عمران، زمین شناسی، اپتیک و هیدرودینامیک انجام داد، اما یافته های خود را منتشر نکرد و آنها تأثیر مستقیمی بر علوم بعدی نداشتند.